Γαλήνη

Παραδίνομαι στο κακό όταν το φαιδρό εκλείπει
φράσσω την άγνοια μου με σκόρπιες φράσεις
αντιτίθεμαι στο κακέκτυπο των όρων επιβίωσης
και προχωρώ την ζήση να γνωρίσω

Φαινομενικά αδυνατώ την κατανόηση
υποχθόνια δύναμη αργά με κινεί
και την επαύριον ξημέρωσε στο τώρα
υπόθεση είναι, το σίγουρο καλύπτει

Γυροφέρνει το αδίστακτο
η υπνηλία την ανάσα οδεύει
και το πραγματικό την νόηση,
όλα φυλακισμένα στην δύνη

Αφήνομαι λοιπόν
το πάθος αγνοώ με έξη
και την απελπισία υιοθετώ με λάγνα επιθυμία
ταυτόχρονη ζωή παράπλευρων κανόνων

Καθημερινή ρουτίνα τον μύθο πλάθει
φληναφώ και προκαλώ
εξηγώ και άυλη επιπολάζω
ανήμπορη τους κοιτώ

Ζητάνε την εικόνα την εφήμερη
ανακαλύπτω την αθανασία στην υπόσταση
κι αν την κερδίσω
έπαθλο η μοναξιά και η γαλήνη