Άνοιξη

Φυλάκισα την ανυπαρξία μου
ευεξία
Ελευθέρωσα τ’ όνειρο
δυσθυμία

Οι τάπητες του μυαλού μου
πολύχρωμοι
οι εικόνες της πραγματικότητάς μου
ασπρόμαυρες

κι έρχεται η άνοιξη και με μπερδεύει
μωσαϊκό ασύνδετο
μουσικό πανδαιμόνιο χωρίς συνοχή

Φουρτούνα στο λογικό
εγκλωβισμένα συναισθήματα
ψάχνουν διέξοδο
συναντούν τοίχος

Η ψυχή γαληνεύει
μα η νόηση την καταδιώκει

κόκκινες παπαρούνες βλέπω χιλιάδες
χόρτασα το χρώμα