απολιθώματα που άφησα στο διάβα μου
και διαγραφές όσων δεν με άδραξαν
επίπλαστος κόσμος, περαστικός από το μονοπάτι μου
διάφανες μορφές που ελαφρά με άγγιξαν
στα δνοφερά δωμάτια σας έχω όλους κλειδώσει
κι άλλα που άνοιξα μου δώσανε την γνώση
αυτών που ξέχασα και είχανε σημασία
τότε με πόνεσαν μα τώρα έχουν αξία
σαν επιστρέφω πίσω βήμα – βήμα
ανακαλύπτω τον χαμένο μου εαυτό
ξανακερδίζω όλα όσα είχα κτήμα
που απερίσκεπτα άφησα για να ενταχθώ
κι όσο το νήμα, πού ‘μουν δεμένη, ακολουθώ
τόσο τα βαρίδιά μου απομυθοποιώ
κι όσο πλησιάζω εκεί που ήταν η αρχή μου
τόσο αφουγκράζομαι τον σκοπό της ζωής μου
όλοι μας ακολουθούμε μια πορεία
κανείς την συνέχεια δεν κατέχει
μα καταγράφουμε μια ιστορία
που απ’ την αλήθεια μας πολύ απέχει
ο πόλεμος της γής και του έρωτα
μας οδηγούν σε μονοπάτια αφανέρωτα
κι αναζητούμε της αρχής μας τα πεπραγμένα
μεσ’ από κόσμους ονειρικούς πού ‘ναι κρυμμένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου