εδώ έξω έχει ζωή
δεν μπορείς να δεχτείς την μιζέρια
μόνο τις νότες του πλανόδιου
που παίζει την ηλεκτρική του κιθάρα
με την συνοδεία μιάς αόρατης ορχήστρας
κι ο κόσμος πηγαινοέρχεται σαν σκηνικό ταινίας
εναρμονίζομαι
θεατής εγώ
ευφορία από ένα ανένταχτο, τυχαίο
μα και τόσο εύηχο άκουσμα
μιάς ροκ μουσικής που μου θυμίζει τα παλιά
αναπολώ
αγαλλιάζω
‘’ αστεροπές της ίριδας ‘’ είπε ο Ελύτης
κι αυτό με άγγιξε
κάθε φορά που εκρήγνυται το μέσα μου
αυτό θυμάμαι
αλήθεια τι θέλει ο άνθρωπος
για να νοιώσει μια σταλιά ευτυχίας;
μια απέριττη και συνάμα πλούσια στιγμή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου