κι ελπίζω σε μια στιγμή ευτυχίας




πίστεψέ με υπάρχει
είναι η ηδονή του Επίκουρου
είναι το ντουέντε του Λόρκα

είναι το αβίαστο χαμόγελο
είναι η χαρά που ξεχειλίζει
το σύννεφο που σε συντροφεύει
ο σκοπός που σε κινεί
η αλήθεια που σου φανερώνεται ξάφνου
η πηγή της αγάπης που δεν γνώρισες

είναι το δάκρυ που φεύγει μόνο του
είναι η θλίψη που σε κατακλύζει
είναι το άγνωστο που σε κρατάει
είναι η πίστη στην αυτοκυριαρχία
είναι το θέλω και το γιατί

είναι που δεν ξέρω….πού να διοχετεύσω την δύναμή μου,
τα συναισθήματά μου, τις λύπες μου, τις χαρές μου,
τον πόθο μου

είναι που δεν ξέρω σε ποιόν να χαμογελάσω χωρίς
να πέσει στο κενό

ανταπόκριση
δίχως φόβο και δίχως υποψία

Δεν υπάρχουν σχόλια: