κατακριτέα η λογική
θυμός που δίνεται εύκολα
είναι γιατί δεν έχω μια στιγμή
μόνη, να νοιώσω την σιωπή
κοινωνική συναναστροφή
μπροστά και πίσω απ’ την γραμμή
το πάθος, οι λέξεις κι οι ενοχές
δικές μου αλήθειες, ποτέ μυστικές
ολόγυρα φθόνο και πίκρες σκορπούν
μπορεί να μη βλέπω, μα ξέρω ακούν
γραμμή κι αν ανύψωσα, διάφανη είναι
μόνη δεν έζησα, μονάχη είμαι
και τώρα στο αύριο στοχεύω
τον χρόνο αποθηκεύω στην ψυχή
και στου ονείρου την πνοή οδεύω
αποζητώντας μια διαδρομή ερημική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου