Φευγαλέα η αντίληψη
ικανή να κλειδωθεί στην μνήμη
Ομοίωμα της στιγμής η ανάμνηση
έρπει στην αμφιλύκη
Κι όταν ο κάματος χορταίνει
θαλερό χιτώνα ανασύρω
προστατευμένη αποκοιμιέμαι,
σε Πάνορμο λήθαργο διαφεύγω
Δύναμη της ψυχής
αυταρχισμός του ονείρου
ενόραση του παραδείσου
διορθώνω την πλοκή της μέρας που ‘φυγε
Φαντάσματα του παρελθόντος
με συντροφεύουν
μ’ εγκαταλείπουν
αγάννιφο ορίζοντα αντικρίζουν
Δύναμη του νου
Φωτεινοί εφιάλτες επέρχονται
επινοούν το έρεβος
προλέγουν τ’ αδυσώπητο της μέρας που ‘ρχεται
Αέναη μάχη
στην πρώτη ανάσα αρχίζει
στην ύστατη πνοή τελειώνει (;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου