Καταιγισμός των αισθήσεων και της ελαφρότητας
σημαδεύουν την καθημερινότητα
Φοβέρα της δυστυχίας και της εξαθλίωσης
αναζητούν την αιτία σε άγνωστα μονοπάτια

Κυριεύονται από τον πανικό και κλαίνε
την σιγουριά στο σήμερα κρατούν
παράλληλοι δεσμοί το αύριο δεσμεύουν
και το ψυχικό το αδιέξοδο ανακαλύπτει

Χάνουμε τον λογαριασμό και μιλάμε
κερδίζουμε την σιωπή
όταν το νου ανακαλύπτουμε
Αγωνιούμε για την λήθη

φθίνουμε τη ροή
χάνουμε την κίνηση
Το κενό πια καλύψαμε
παντοδύναμοι νοιώθουμε

Παλέψαμε για το ωραίο
κερδίζουμε;
Αμαξηλάτες τους τροχούς ορίζουμε
χάσαμε;

Μειδιώ στην δυστυχία
χαμογελώ στην μιζέρια
κι όταν γελάω
είναι γιατί αδύναμη νοιώθω

Η ροή τ’ αδύνατο δυνατό
χάθηκε ο πόνος
πλήττω

και το παιχνίδι έχει συνέχεια