αύριο που θα ‘ρθεις,
κοίτα να γελάς
ότι και να πάθεις,
να το προσπερνάς

τύχη και συμπτώσεις,
θάνατος ζωή
ότι και να δώσεις,
σβήνει η αυγή

χώμα και νερό,
πέρασε από ‘δω
αθάνατη ηχώ,
ακούστηκε θαρρώ

σκέψεις θετικές
λίγες οι ευχές
ένας ο σκοπός
τ’ όνειρο σταθμός

Επίλογος

αν ήμουν φιλάρεσκη κι απλοϊκή
που ξιπάζεται με σπίτια, αυτοκίνητα
κι ότι άλλο περιλαμβάνει το εν λόγω πακέτο
τώρα θα είχα αγγίξει την ευτυχία
μα δεν είμαι

αν ήμουν απελευθερωμένο άτομο
που επιδιώκει την καταξίωση μέσω καριέρας, επιβολής
κι ότι άλλο περιέχει το εν λόγω πακέτο
θα το είχα κερδίσει
μα δεν είμαι

αν ήμουν ιέρεια της φύσης
που αρκείται με την ανάσα της αυγής,
το άρωμα της νοτισμένης γης
κι ότι άλλο εμπεριέχει το εν λόγω πακέτο
θα το είχα αποκτήσει
μα δεν είμαι

αν ήμουν μάνα-θηλυκό
που νοιώθει άνετα μες τους θεσμούς και την δομή, ακολουθεί απρόσκοπτα την διαδρομή
κι ότι άλλο συμπληρώνει το εν λόγω πακέτο
θα είχα νοιώσει την γαλήνη
μα δεν είμαι

είμαι παιδί της θάλασσας και ταξιδεύω
νοσταλγός της μήτρα και την γύμνια ερμηνεύω
ένα παγκάρι που το συναίσθημα ζητιανεύει
μια απουσία που την θέση της γυρεύει
αυτό είμαι
και γι’ αυτό είμαι μόνη

όλα τ’ άλλα καλά
εύκολα και προσιτά
μα εγώ χαμένη στου νού τα μυστικά
το νόημα ψάχνω και δεν ανήκω πουθενά